Ronald van der Hilst toont zijn tulpenvazen bij De Kijkdoos

Oud-Bennekommer Ronald van der Hilst is een internationaal befaamd tuin-, en landschapsarchitect & designer uit Antwerpen. In de eerste twee weken van april 2017 exposeert hij bij De Kijkdoos zijn beroemde tulpenvazen van glas, metaal en keramiek in Villa Erica te Bennekom. Van der Hilst woonde van 1966 tot 1984 in Bennekom, waar zijn liefde voor de planten is ontstaan.
Laledan Vierk – Ronald van der Hilst

Van der Hilst’s tuinen, vazen, producten en samenwerkingen zijn allen uitingen van zijn constante zoektocht naar tijdloze schoonheid, zowel in vorm als geest. Zijn diepgewortelde fascinatie voor het ontwerpen van tuinen, de planten-, en bloemenwereld, gecombineerd met zijn passie voor de tulp geeft een poëtisch aspect aan zijn werk. Vaak grijpt hij de historische context aan om ermee in dialoog te gaan. Het vergankelijke aspect van tuinen en bloemen, de voortdurende verandering van lichtinval, kleur en intensiteit, groei en verval, de bewegingen die tulpen in een vaas maken…, al deze elementen zijn gecombineerd in Van der Hilst’s werk, daarbij de toeschouwer de mogelijkheid gevend haar/zijn eigen emoties en fantasie ermee te verbinden.

Zijn vazen zijn zowel sculptuur als ook een podium waar het unieke en individuele karakter van iedere afzonderlijke bloem getoond wordt: de expressie van zijn fascinatie voor vorm en compositie.
Van der Hilst is geïntrigeerd door het verborgene te begrijpen en misschien te ontsluieren. De tulp, met zijn magistrale maar vergeten geschiedenis en haar ongelofelijke spoor in kunst en ambacht, is zijn metafoor voor deze fascinatie. “Deze geliefde lentebloem lijkt zo simpel en zo goedkoop, maar de tulp kunnen we ook zien als een voertuig die ons meeneemt in de botanica, geopolitieke-, en culturele geschiedenis, religie, tuinontwerpen, kunst, economie, poëzie, verzamelen, speculatie en passie.” aldus de oud-Bennekommer. “De tulp opent je ogen… als we daar de kans toe geven. En zo is er veel rondom ons wat zo vanzelfsprekend lijkt, maar verrassend blijkt te zijn”.